İçim acıyor düşündükçe. Yarın 10 Kasım. Ulu Önder Mustafa Kemal ATATÜRK'ü daha büyük bir özlemle anacağımız gün. Ve böylesi bir günde bu zamana kadar karşılaştığımız en mantıksız ve en iç acıtan yasakla karşı karşıyayız. Yarın 10 Kasım nedeniye belli bir saate kadar Anıtkabir'e girmek yasak!
Bu nasıl içine tükürülesi bir mantıktır? Neden? 29 Ekim kutlamalarından rahatsız olan kesimin akılları sıra intikam alma çabalarından başka nedir ki bu? Yapılan açıklama ne peki? "Çelenk koyma töreninin zaman alması" vs... Bu zamana dek hiç bir sıkıntı olmuyordu, yasaklama olmuyordu da şimdi mi var? Bu kadar büyük bir değişime tanık olacağımı gerçekten hayal bile edemezdim. Ben ilkokuldayken okullar özellikle otobüsler tutarak, organize olmaya çalışarak, oraya daha erken nasıl varabiliriz de Atamızın huzurunda yer alabiliriz diye çabalayarak katılım göstermeye çalışırdı. Ama ya şimdi? Ders kitaplarından bile ATATÜRK'e ait her şeyin çıkarılmaya çalışıldığı bir dönem. "Anıkabir'e girmek yasak" ne demektir ya? Bu nasıl bir saçmalıktır? Düşündükçe çıldıracak gibi oluyorum gerçekten!
Sen kimsin ki bunu yasaklayabileceğini düşünüyorsun? Kimsin?! Sen hayatını bir ülkeyi kurtarmaya adamış ve bunu başarmış Mustafa Kemal'in karşısında nesin? Senin yaptığının tek bir açıklaması var;
Tüm dünyanın gelmiş geçmiş en büyük lider olarak kabul ettiği Başkumandanımızı kendi milletine sevdirtmeme çabası... Ve altına imzamı atarım ki yurt dışında ATATÜRK'bizim toplumumuzdan daha iyi tanıyor ve değerini daha iyi biliyorlar. Küba lideri Fidel Castro, Ülkede kendi heykelinin dikilmesine izin vermeyip, Mustafa Kemal ATATÜRK'ün heykelini diktirmiştir. O sömürmek için kullandıkları dini rahatça yaşayabilmelerinin tek sebebi olan ATATÜRK'e ihanettir yapılan. Başka bir şey değil. Her değerimize sahip çıkmaya çalışan Yunanistan yarın bir gün Atamıza da sahip çıkacak en sonunda. "O bizim paşamızdı, bizi denize dökmedi aslında şakalaşıyorduk" falan diyecek... Böyle kepazelik olmaz arkadaş... Olmaz... Bu millet nasıl bir millet, nasıl bu hale gelindi gerçekten aklım almıyor. Ama benim içimde küçücük de olsa bir umut var. Ulu Önder'imin bir lafına tutunuyorum hala...
"Geldikleri Gibi Giderler!"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder