Bir Uykusuzun Rüyası Vol#13

Maça.

Adı buydu. İlahi bir güzellikte parlayan tüyleriyle; sakince, gözlerini gözlerime dikmiş omzumda durup bana bakarken, göz bebeklerinde görmüştüm bu sembolü... Talihimin vücut bulmuş ve her an hayatımla kumar oynamaya hazır bekleyen gardiyanı...

Gözlerimden gelip geçen bir saniyelik korkunun tek karşılığı gagasındaki alaycı bir gülümsemeydi. Korkumun sebebi ne gözlerimin içine sakince bakışı ne de tavrı... Korkumun sebebi beynimin dar sokaklarında algımın surlarını yıkan gerçeğin uğultusu... "Beni Tanıyor."

Hayatımızı yaptığımız ya da başkalarının bizim adımıza yaptığı seçimler belirliyor. Kader... Kaderimiz önceden yazılmış mıdır yoksa sonbahar rüzgarında başıboş bir yaprak gibi oradan oraya sürüklenir miyiz? Kimbilir? Belki de önceden yazılmış olan kaderimiz sonbahar rüzgarında başıboş bir yaprak gibi oradan oraya sürüklenmektir... Tüm bunlar beynime hücum etmişken hafif hafif çiselemeye başlayan yağmurun altında omzumda Maça'yla ormanın derinliklerinde farklı yönlere giden iki yolun ayrımında duruyorum.

Gözlerimi kapayıp yüzümü göğe çeviriyor ve ellerimi açıyorum... Çocukluğundan bu yana etrafındaki insanlar tarafından kendisine "çatlak" muamelesi yapılan bir çocuğun tek avuntusudur o çatlaktan içeri sızan yağmur damlalarının getirdiği ferahlık... Ruhun bulandığı kinden arınması...

Bir seçim yapmam gerekiyor... Babamdan öğrendiğim tek şey; bir ilüzyonist çabukluğuyla kulağımın arkasından çıkarttığı parayla attığı yazı-tura sonucu yaptığı tercihlerle hep beni yenmesinin göz yanılması olmadığıydı. Bir büyükkanneden kızına, ondan da torununa geçen manevi değeri terbiyesiz bir yüzük gibi babama da dedemden kalan demir parayla kendi şansını yaratıyordu. Şimdi sıra bende...

İki tarafı da Tura olan dede yadigarı ağır çekimde daha da hızlanmış olan yağmur damlalarını tokatlayarak dönerken birazdan kazanacağımı bilmenin rahatlığıyla gözlerimi açıyorum. Önümde uzanan bir yol ayrımı yerine tek bir yol var artık...

Yaptığım seçim Maça'nın gözlerini bulutlandırıyor. Kapkara gözleri ve simsiyah tüyleriyle kararmaya başlayan havada daha haklı ve karizmatik görünse de omuzlarımda hala saf bir kibri ve dedemi temsil ediyor...

Başlıyoruz...