Bu Sabah Ağladım...

Bu konuya nasıl başlayacağımı, neresinden alıp da anlatacağımı bilmiyorum... Oldum olası insanları küçük görenlere, kendini bir şey zannedenlere karşı bir kinim vardır. İnsanları dış görünüşlerinden ya da yaptıkları işten dolayı küçümseyenleri öldüresim gelir. O kadar önemli ki bu konu. Bir insanı aşağılamanız için illa ki ona bir şeyler söylemeniz gerekmez. Bakışlarınızla ya da beden dilini kullanarak da kolayca düşebileceğiniz bir yanlış bu. Tabi buna meyilliyseniz...

İşe her gün aynı yoldan yürüyerek gidiyorum. Her gün aynı saatte...

Ve her sabah aynı sokakta 2 sokak temizlikçisiyle aşağı yukarı aynı satte geçişiyoruz. Kesinlikle ikisini de tanımıyorum, adlarını dahi bilmiyorum ama her sabah, üstlerinde üniforma, omuzlarında süpürge o iki adama gülümseyerek selam veriyor ve "Günaydın, kolay gelsin" diyorum. Yaklaşık 2 haftadır dikkat ediyorum; aynı sokakta önümden gidenlerin hiç biri ama hiç biri kaldırıp kafalarını yüzlerine bile bakmıyor. Hatta onlara en uzak hangi noktadan geçebilirimin hesabını yapıyorlar. Hem de iğrenircesine vücut hareketleriyle bunu onlara hissettirircesine... Ama bilmiyorlar ki o güzel insanlar 1 gün bile çalışmasalar kendi pisliklerinin içinde bas bas bağırırlar...

Gelelim bu sabaha... Yaptığınız iş ne olursa olsun, alın teriyle kazandığınız sürece ve işinizi hakkını vererek yaptığınız sürece sizden daha üstün bir insan olamaz. Bu kadar basit. Vardır ya bir söz hani; "Çöpçü bile olsan, sokağını öyle bir temizle ki, buradan geçen herkes senin işini ne kadar iyi yaptığını görsün, seni merak etsin". Bu anlamda önemsenmek çok değerli bir şey. Kendini önemli hissetmek...
Her sabah içtenlikle selam verdiğim amca bugün beni durdurdu... Her sabah sırtımda çantayla görünce beni öğrenci sanmış.. Ve o kadar içine dokunmuş ki her sabah kendisine değer verildiğini hissetmek, ben öğrenciyim, belki bulup da yiyemem diye adını bile bilmediği bu öğrenci için karısına börek yaptırmış..:(

Ne diyebilirim ki.. Verirken de o kadar mahçup ki benim güzel amcam.. "Sen öğrencisindir bulamazsın belkim, ana böreğini tutmaz ama gönül alma.."dedi. Senin düşünmen, gerçekten insan olman yeterli güzel abicim... Senin gibi gerçek güzelliklerin hala olduğunu bilmek tek avuntu inan...