Ama bugün bir kere daha gördüm ki asıl zararlı olan hücre olanıymış. Bu sabah bir yandan bunu düşünürken bir yandan da şansıma üzüldüm. Okkalı küfürler savurdum içimden. Çünkü daha dün tramvayla bu güzel merdivenin önünden geçerken etkilenip tekrar gelmeyi ve fotoğrafını çekmeyi düşünmüştüm. Görür görmez bir çok kişi gibi beni de gülümsetmişti. Bu tarz hayata "renk" katan şeyler, hareketler, insanlara moral verir ve ekstra hiç bir gereksinim duymadan insanların motivasyonunu yükseltir. Bunu yapmadı mı? En olmadı şu renkleri aniden gören insanın bir anlık gülümsemesi bile gün içinde parayla satın alamayacağınız cinsten değerli ve lükstür.
Bugün sabah haberleri bir açtım ki belediye, emekli orman çalışanının 4 gün emek vererek boyadığı merdiveni tekrar "gri"'ye boyamış. Bu nasıl olabiliyor gerçekten anlamıyorum! Yani nesinden rahatsız oldunuz ki bunun? Renklerden de mi korktunuz? Farklı düşüncelerden, farklı seslerden köpek gibi korkan bir yönetim olduğunuzu zaten biliyoruz ama bu kadar mı ödünüz kopuyor? Bu kadar mı acizsiniz? İnsanların mutluluğuna sebebiyet verebilecek böylesine güzel bir hareketi bile kabullenemeyip düşüncelerinizin rengine buluyorsunuz..
Bugün bir kere daha anladım ki, hiç bir şeyi, hayatınızdaki hiç bir güzelliği ertelemeyin.. Hele ki bu ülkede.. Karşınıza çıkan, sizi etkileyen ilk güzelliği yaşayın.. Ve bırakmayın.. Ben öyle yaptım ve hayatımın en güzel varlığını görür görmez onunla evlendim.. Gelip bizi gri'ye boyayamasınlar diye..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder